Ljupço Popovski: Qëllimi nuk është Artan Grubi, por Ali Ahmeti!

Analisti Lupço Popovski përmes një kolumne të tij të fundit ka përshkruar ngjarjet e fundit në partinë më të madhe shqiptare Bashkimi Demokratik për Integrim. Në kolumnën e tij të fundit me titull Qëllimi nuk është Artan Grubi, por Ali Ahmeti, ai shtjellon në detaje të gjithë ngjarjen në këndin e tij.

Në vazhdim ju përcjellim kolumnën e tij të përkthyer në shqip:

Shkruan: Ljupço Popovski

Nuk duhet shumë gjykim politik për të kuptuar se mesazhi për ndryshimin e Artan Grubit nga grupi i ashtuquajtur “i zjarrit”, në thelb ka një qëllim tjetër real – rrëzimin në këtë kohë të liderit të padiskutueshëm të BDI-së, Ali Ahmeti.

Momenti në të cilin u shfaq letra e “grupit të zjarrit” është tregues – opozita po përgatit një përpjekje të dytë për një referendum për fillimin e negociatave me BE-në, lufta në Ukrainë po arrinë pika dramatike pas kërcënimeve bërthamore të Putinit, shumica është në kërkim të formulës për të arritur një shumicë prej dy të tretash për ndryshimin e Kushtetutës, kriza energjetike po shkon drejt momentit të shpërthimit, opozita Aleanca për Shqiptarët mbeti pa liderin e saj që themeloi partinë. E gjithë kjo nuk do të thotë se nuk duhet të ketë presion për ndryshim në parti, por koha është intriguese.

Ose, nga ana tjetër, “grupi i zjarrit” e kuptuan se të Dielën, kur në Bruksel filloi faza e parë e skriningut me BE-në, ai proces nuk mund të ndalej më dhe të cenohej roli i ministrave të BDI-së në Qeveri, e cila do të vinte pluse më shumë në llogarinë e vet.

Madje disa deklarata në njoftim janë të çuditshme dhe duket se i referohen gjithë qeverisë: “Sjellja arrogante e pushtetit ekzekutiv me në krye Artan Grubin shkaktoi pakënaqësi, revoltë dhe pasivitet të strukturave dhe votuesve”. A po e menaxhon Grubi qeverinë, pra edhe vendin? Fjala vjen, do të thotë edhe se Grubi si sekretar organizativ tashmë e ka marrë komplet BDI-në. Sepse, po të kalohet nga pretendimet e tyre se organet statutore partiake nuk ekzistojnë dhe nuk janë formuar në BDI prej gati dy vitesh dhe se vendimmarrja politike është bërë individuale dhe fajtori më i madh ishte Artan Grubi, aty mund të jenë dy përfundime. Njëra është se Grubi është me të vërtetë ai që tani komandon plotësisht BDI-në dhe e dyta, nëse Ali Ahmeti ka të gjithë “autoritetin politik dhe statutor”, siç deklarojnë nënshkruesit, atëherë ai është fajtor për “luftën e brendshme politike”.

Kur shtohet informacioni në TV21, se kinse Ahmeti ka qenë i gatshëm të sakrifikojë Bujar Osmanin, por “grupi” nuk janë kënaqur, por kanë kërkuar ndryshimin e gjithë grupit ministror nga BDI, atëherë drejtimi ka vetëm një qëllim – lideri i partisë. Se ka bërë vlerësime të gabuara gjatë delegimit të njerëzve në përbërjen e Qeverisë së Dimitar Kovacevskit (dhe para kësaj në kabinetin e fundit të Zoran Zaev). Dhe në rast të vlerësimeve të gabuara duhet të ketë përgjegjësinë e duhur. Nëse jo tani, atëherë në kohën e duhur.

Në këtë grup ka ish funksionarë dhe aktualë të BDI-së, kryetarë komunash, e në mesin e tyre si figurë kyçe del Musa Xhaferi, ish njeriu i dytë i partisë për shumë vite. Xhaferi ishte një nga personazhet më piktoreske në bisedat e përgjuara (shprehje si “guri vjen nga afër” hyri në antologjinë politike), dhe djali i tij ishte ndër ata që ishin rebel përmes firmës që la shumë kompani dhe institucione shtetërore në baltë në shpërndarjen e energjisë elektrike. Ahmeti u fajësua për rikandidimin e Teuta Arifit për një mandat të ri kryetar komune në Tetovë (pas dy menaxhimeve të këqija të saj). Por harrohet se njëri nga nënshkruesit e letrës është Nevzat Beita, i cili humbi dy herë zgjedhjet për kryetar kryetar nga Arben Taravari nga Aleanca për Shqiptarët. Pa vendimin e Ali Ahmetit, Beita nuk do të ishte kandidat në zgjedhjet e vitit të kaluar në Tetor.

Është e qartë se ndryshimi i Ali Ahmetit është një gjë e pamundur në këtë moment. Dhe se nuk do të jetë e mundur për një kohë të parashikueshme (Ali Ahmeti tani thotë se do të largohet pasi Maqedonia të bëhet anëtare e BE-së). Më pas qëllimi i këtij konflikti të brendshëm partiak, i cili ka dy vjet që vazhdon, duhet të zhvendoset diku në të ardhmen, gjatë tërheqjes së mundshme të Ahmetit dhe ndërkohë, “grupi i zjarrit” të caktojnë një person që do të jetë dora e djathtë e udhëheqësit kur është e nevojshme të vendoset për pasardhësin. Zgjedhja e kryeministrit të parë shqiptar në njëqind ditët në periudhën tranzitore para zgjedhjeve të ardhshme është vetëm një shpërblim simbolik, trofeu kryesor duhet të pasojë më vonë.

Disa analistë shqiptarë thonë se shpejtësia e reagimit të Ahmetit ndaj “letrës së grupit” ka habitur nënshkruesit e saj. Ndoshta ata prisnin një fermentim më të gjatë për akuzat në të. Ahmeti vendosi një reagim të shpejtë, duke mos dashur të përsëriste situatën kur i besuari i tij i atëhershëm Gzim Ostreni u largua nga partia dhe formoi subjektin e ri politik Uniteti. Ai kaloi pa lavdi.

Kur Ostreni u largua nga partia në vitin 2015, deklaroi se “BDI është vasal i VMRO-DPMNE-së”. Në atë kohë zëvendëskryeministër për zbatimin e Marrëveshjes Kornizë ishte Musa Xhaferi, kryetar i Komunës së Gostivarit Nevzat Beyta, i Çairit ishte Izet Mexhiti, Blerim Bexheti deri në vitin e kaluar, 2014, ishte ministër i Drejtësisë. Tashmë asnjëri prej tyre nuk është në ekzekutiv, përveç që Bexheti dhe nënshkruesi tjetër, Visar Ganiu, janë kryetarë të komunave të Sarajit dhe Çairit.

Vitin e kaluar Ahmeti arriti ta ndryshojë situatën në atë mënyrë, tani thotë se do të punojë sërish, duke theksuar se “nuk besoj se deputetët do të rrezikojnë të ardhmen e gjeneratave. Kjo është një politikë e përditshme. Nuk është diçka që nuk mund të menaxhohet dhe kapërcehet… Gjithmonë ka pasur inat dhe debat dhe unë kam qenë i hapur për sugjerime dhe mendime. Shumica e BDI-së nuk duan anarki, duan rregulla, paqe dhe debat”.

Natyrisht, “veteranët e zjarrit” nuk mund të pajtohen me faktin se Grubi, Osmani dhe Kreshnik Bekteshi janë brezi i ri i politikanëve që Ahmeti lindi dhe i propozoi qeverisë në një kohë shumë të trazuar. Ata mendojnë se elektorati i BDI-së nuk i njeh si anëtarë autentikë dhe për këtë arsye po zvogëlohet përkrahja për partinë, e jo për shkak të pjesëmarrjes së “grupit të zjarrit” në qeverisje në vitet e kaluara.

Ose siç thotë në një prononcim për “Lokal” politologu Xhenur Iseni: “Jam dakord që Grubi është arrogant, por tashmë janë rraskapitur. Sipas meje, Musa Xhaferi që kërkon një shans të dytë është njësoj sikur vëllai i tij i vogël Mijalkov të kthehet në politikë”.

Atëherë, cilat janë shanset e grupit kryengritës për të bërë ndryshim në politikën e personelit të Ali Ahmetit. Siç janë gjërat tani, shanset e tyre janë minimale. Aq më tepër që Ahmeti i ka përkrahur menjëherë të akuzuarit në letër. Probabiliteti që ky grup të krijojë një parti të re nuk duhet përjashtuar, por mundësia që të ketë sukses, duket se është pak më e madhe se projekti i dështuar i Gzim Ostrenit. Duke gjykuar nga përvojat e mëparshme, partia nuk do të ndahet, megjithëse do të gërryhet. Dhe qëllimi kryesor – Ali Ahmeti, do të konkretizohet edhe më shumë me një tjetër themel.

Shumë në Maqedoni nuk janë të kënaqur me mënyrën se si BDI ka punuar në qeveri që nga viti 2008. Dhe shumë argumente janë në anën e tyre. Por në letrën e “grupit të zjarrit” nuk përmendet kjo markë e mbajtur nga partia, por flitet për “mosfunksionim të jetës së organizuar të BDI-së”, rezulton se çështja është vetëm se si do të ndryshohen struktura në parti që rrethojnë Ali Ahmetin.

Të jenë aty ku kanë qenë dikur dhe tani janë të distancuar. Vështirë të mësohesh me të qenit në ligën e dytë apo të tretë, por të reduktosh gjithçka në “sjellje arrogante të Artan Grubit” duket më shumë amator se sa politikisht profesionist. Nëse ky grup është më i sinqertë dhe thotë arsyet e vërteta të pakënaqësisë dhe liston gjërat ku dështon BDI (dhe një pjesë e madhe e opinionit e di), shanset e tij për ndryshimet që kërkon në parti mund të jenë më të mëdha.