Shaban Tërstena shkruan nga spitali: Isha shumë afër vdekjes nga Covid-19, falënderoj Zotin!

Nga Shaban Tërstena

Përshëndetje edhe nji here nga kjo dite e bekuar e premte prej spitali Zoti qofte me ne, vëllezër e motra, sportistë, profesorë, artistë, shkrimtarë, gazetarë, studentë dhe të gjithë bashkëqytetarët e mi. E tëra çfarë mund t’ju them është si lutje Unë kam një kërkesë për t’iu drejtuar Kryeministrit Zoran Zaev, Ministrit të Shëndetësisë Venko Filipçe, Kryetarit të Qytetit të Shkupit, Petar Shilegov dhe të gjithë liderëve të partive politike. Unë jam një sportist shqiptar i shekullit të 20-të në vendin tonë Maqedoni dhe tashmë po kaloj 15 ditë duke l u f t u a r një a r m i k të padukshëm të quajtur Covid 19. Unë jam akoma duke u trajtuar në një spital dhe sinqerisht i shoh me sytë e mi këta heronj të veshur me të bardha. Disa nga ata mjekë humbën jetën, dhe të gjithë të tjerët vazhdojnë të rrezikojnë jetën e tyre për të shpëtuar jetën e të tjerëve nga koronavirusi i mallkuar.

Kështu këto tri ditët e fundit, unë, domethënë shpirti im, isha shumë afër vdekjes, nga armiku i paparashikueshëm Covid-19. Të dashur njerëz të mirë, ju betohem në emër të Zotit, mos mendoni se unë, si një sportist dhe kampion i madh, munda këtë armik të madh, jo, në asnjë mënyrë, kjo nuk është e vërtetë. Unë nuk isha askush para virusit të mallkuar isha pa forcë dhe shpresë.

Falënderoj vetëm ZOTIN, që e shkrua që sot jam gjallë dhe që nga sot ndihem shumë më mirë. Sigurisht, mirënjohja ime e përzemërt shkon për mjekët e mi dhe stafin e tyre, heronjtë që më ndihmuan dhe u kujdesën për mua 24 orë çdo ditë, çdo natë. Faleminderit nga zemra dhe të gjithë miqve të mi nga e gjithë bota për fjalët e mira dhe lutjet dhe ZOTIN e madh që dëgjoi lutjet tuaja për sëmundjen time Amin .Pyes veten se si ata kanë një zemër të madhe, ata shkojnë nga një dhomë në dhomë tjeter, ata shkojnë nga një person në person tjetër, ata sakrifikojnë veten e tyre me sëmundjen ngjitëse të koronavirusit, të dashurit e tyre, vetëm për të na shuruar neve. Këta heronj harruan se kanë fëmijë të tyre dhe harrojnë se pushojnë, se duhet të hanë dhe të flenë në kohë.

Nëse dikush vlerësohet si hero në këtë luftë kundër armikut të koronavirusit, pa dyshim që duhet të jetë i gjithë personeli i spitalit, nga mjekët, infermierët dhe i gjithë personeli në vijën e frontit kundër armikut të padukshëm, duke na prishur jetën tone në botë. Edhe në Gadishullin Ballkanik, në atdheun tim Maqedonia, unë u godita mjaft rëndë nga ky armik, i cili sulmon pa marrë parasysh se cilës fe i përkisni ose nga cili komb jemi. Nuk kam më fjalë për të përshkruar nderin që më bëjnë këta heronj, mjekët. Ata kujdesen jo vetëm për mua, por edhe për secilin pacient në mënyrë të barabartë.

Në emrin tim si një kampion olimpik, si një person, si një sportist që kam udhëtuar dhe parë çdo pjesë të botës, si një sportist dhe një besimtar i denjë në Zot me dorën në zemër, me krenarinë time me shpirtin tim sportiv them atyre: Faleminderit, jeni të bekuar dhe ju uroj që Zoti të ju mbrojë dhe t’ju shpërblejë për punën e vazhdueshme dhe sakrificën që bëni për popullin tanë në Maqedoni.Unë kaq pata,ua tregova realitetin që pashë, dhe përjetoi shpirtin im i sëmurë.

Pra, i dashur Kryeministër Zaev, të dashur ministra dhe ju, bashkëqytetarë të mi të dashur, unë këtë postim timin publik nuk jam duke e bërë për ndonjë funksionarë, për dike tjetër apo për mua personalisht. Si një sportist me shumë merita, unë kam marrë të gjitha çmimet e mëdha botërore dhe mirënjohjet në vendin tim,e them këtë me sinqeritet dhe nga zemra për heronjtë tanë që e bëjnë punën e tyre me përkushtim maksimal për të shpëtuar jetën e familjeve tona, nënave, baballarëve, vëllezër, motra dhe fëmijë.

Po, edhe ata e bëjnë për mua, sepse për momentin jam akoma në spital.Të gjithë ne që jemi të shtretërit në spitalit, Zoti na ruajt dhe na forcoftë, dhe ata që kanë vdekur përgjithmonë, Zoti i mëshiroftë dhe Shpirtrat e tyre në parasë.

Shfrytëzoj rastin dhe momentin që edhe një herë t’i bëj thirrje Kryeministrit dhe gjithë aparatit shtetëror, që këta heronj të mëdhenj të veshur me të bardha të motivohen dhe të shpërblehen, të dekorohen me nderimet më të larta shtetërore. E tërë kjo do të shënohet në historinë ndër shekuj do ta rrëfej këtë. Kjo do të jetë krenaria ndërkombëtare e vendit tonë të vogël, por me një zemër të madhe që di të vlerësojë dhe shpërblejë heronjtë e mëdhenj, në këtë rast mjekët. Zoti e bekoftë popullin tonë. Sinqerisht, përshëndetje të përzemërta nga kampioni juaj olimpik, Sh.T